Jak działa drukarka laserowa – historia i współczesność

Protoplastami drukarek laserowych były tak naprawdę kserokopiarki. Technikę, która na tym się opiera wymyśliła firma Xerox i pierwsza wykorzystywała w swoich sprzętach. Pierwsze kopiowanie na takich urządzeniach odbywało się w roku 1949 na modelu A.

Pierwszą laserową drukarkę komputerową było urządzenie, które zajmowało cały pokój. Produkt Xerox 9700. Rozdzielczość wydruków była na poziomie 300 dpi a na minutę sprzęt drukował 120 stron co do dziś jest świetnym wynikiem. Do komputerów osobistych pierwszym popularnym sprzętem była drukarka HP LaserJet, którą można było kupić w roku 1984. Był to sprzęt, który drukował w rozdzielczości 300 dpi oraz miał pamięć 128 kB. Do komunikacji był wykorzystywany interfejs RS 232 C. Złącze Centronics, czyli port drukarkowy w dobrej wersji, która potem ukazała się dwa lata później kosztował już nieco więcej.

Jak działa drukarka laserowa?

W przypadku laserowej drukarki specjalny światłoczuły bęben naładowany jest elektrostatycznie w taki sposób, że ma przyciągać cząsteczki tonera. Potem światło lasera odbite jest przez wirujące lustro i pada na ten bęben. W miejscach, które oświetlone są laserem zmienia się ładunek i tam toner już się nie klei. Stworzony na bębnie obraz będzie następnie przenoszony na kartkę. W drukarce kolorowej stosuje się cztery lasery, bębny oraz tonery. Cząsteczki, by zostały trwale na papierze powinny zostać umieszczone tam w wysokiej temperaturze i do tego ważny jest element drukarki określany jako fuser.